"Als we de moed hebben om te dromen zijn we tot buitengewone schoonheid in staat"
was een zin die ik vandaag las en die me aansprak.
Hij zei tegen me: " Tanja... waar is jouw moed gebleven om je dromen te volgen?
Wat heb je in godsnaam met je dromen uitgespookt?
Weet je jouw dromen nog?
En wat is er van hen terecht gekomen?
Dromen..... ach..... wat koop je ervoor?
Ik voel me gedesillusioneerd.
Ik heb altijd gedacht dat als je iets doet met heel je hart en ziel er vanzelf iets moois ontstaat. Dat dat altijd tot iets leidt.
En nu weet ik het zo net niet meer.
Zoals iemand ooit aan mij vroeg: " Je zegt steeds: "Ik haaaaaaat.... " weet je ook wat je leuk vindt? en ik daar eigenlijk geen antwoord op wist.
Ik weet wel wat ik niet wil, maar wat wel..... geen idee.
Waar droom ik van?
Misschien zijn mijn dromen wel heel erg triviaal.
Heel veel geld verdienen met wat ik kan. Tekenen, schilderen, aankleden, strijken.
En dat al dat werk als vanzelf naar mij toekomt.
Dat alles stroomt. Dat aan al mijn verwachtingen wordt voldaan.
Dat ik met mijn volle hart niet steeds weer in mijn eigen handen sta.
