De wind waait.
Het lijkt alsof de herfst is begonnen,
maar niets is minder waar.
De wind houdt grote opruiming.
Hij dwingt je los te laten wat niet langer nodig is
en zo ruimte te maken voor de dingen die je wilt.
Zodat die kunnen instromen,
zoals de lucht in je longen als je lang je adem hebt ingehouden.
Niet fijn, maar wel nodig eens in de zoveel tijd.
Blijkbaar nu.
Serieuze wind gaat altijd gepaard met ruzie, verdriet en tranen.
Oude dingen laten zich niet zonder slag of stoot loslaten.
Na dat loslaten kan er nog best een staartje zomer komen.
Zo'n prachtige indian Summer bijvoorbeeld.
Dat maakt al dit dan toch weer de moeite waard.
