de energie laten stromen

Wat is dat toch moeilijk voor mij om de energie onbekommerd te laten stromen. Ik zet haar steeds weer vast ergens in m'n lichaam. Ik lik steeds wel aan de vrijheid, de immense ruimte, alle mogelijkheden, maar vind het dan blijkbaar zo bedreigend dat ik snel m'n kooitje weer opzoek. Lekker.......Veilig.....
Maar dat is het dus niet meer.
Ik moet mijn vleugels gaan gebruiken met al mijn kracht, voorstellingsvermogen en inzet.
Ik moet gaan.
Ik moet me gaan ontwikkelen.
Ik wil m'n bloemblaadjes een voor een uitvouwen.
Ik wil tot bloei komen in het licht met alle ruimte tot mijn beschikking.

mijn tijd van  winterslaap is voorbij. de lente is gekomen. 

nog twee nachtjes slapen

Nog twee nachtjes slapen en dan ben ik weer een jaartje ouder.
Dat is dit jaar vrij letterlijk op te vatten. Wat een Jaar! Ze is in m'n haren gaan zitten.
Ik zat gisteren met m'n mama in de trein, lang, namelijk helemaal naar Emmen en toen realiseerde ik me op eens.... IK MOET AAN DE WEG GAAN TIMMEREN....... als ik echt wil wat ik wil..... moet ik het gaan doen... gewoon doen.... en... IK BEN AL WAAR IK OOIT DACHT TE KOMEN... de weg is al gemaakt. Ik moet alles wat ik kan met elkaar combineren en geloof, vertrouwen hebben in mijn expertise, mijn power. Het komende jaar wordt er een van GAAN STAAN.
Tja.
En zoals beloofd een paar vage foto's van de tekeningen waar ik nu mee bezig ben

bij de slager geweest

Vandaag eerst naar de acupunctuur mevrouw, alias de 'slager', geweest.
'Ik was nog steeds erg gespannen' zei ze... gek, he? Als ik daar op m'n buik zit te wachten tot er weer naalden door me heen woorden gestoken en dan vervolgens stroom op gezet....
En dan 40 minuten wachten... Voor mij geen enkeltje ontspanning. En dan dat avondje huilen ervoor.... ik begrijp dat ook dat niet erg behulpzaam is...

Anyway ik heb om naalden zonder stroom gevraagd. Heel assertief van mij, al zeg ik 't zelf. Vanmiddag nog even naar de fysio en bij Maya eten en ik denk dat ik dan heel ontspannen de dag afsluit.
Ben ook weer aan het schilderen. Ik zal van de week even laten zien wat.
Ik ben wederom weer bezig met een zee.  Deze keer van stukjes papier.
Luchten en zeeen.... lastig.
Vrijdag ga ik met mijn mama naar Emmen voor de expo van Francis Kilian
www.franciskilian.nl/
Ik kan niet wachten om haar werk in het echt te zien. Ik vind het op foto al zo prachtig en inspireren.
Ooit wil ik zo groot op doek werken...ooit!

terug van weg

de eerste werkdag weer na de vakantie, die by the way, in 1 woord heerlijk was.
maar ja... was.... is over.
Vorige week al wel weer heel verdienstelijk m'n nek uitgestoken en wel bij De Overkant. Mijn geliefde lunchroom, waar ik al menig uurtje heb stuk geslagen... en daar mag ik nu exposeren. Waarschijnlijk de maanden september en oktober. Geweldig, he?
Ik liep op vleugels erna.
De score van vandaag is ook behoorlijk. Ik ga komende zondag een aantal workshops verzorgen op het Reload Festival in Utrecht en jureren bij een wedstrijd en de winnaar krijgt een kledingkast advies van mij.
Verder zo naar de fysio voor m'n schouder en morgen voor het eerst acu voor diezelfde schouder.
Ik ga m'n leven aanpakken.
Het is goed geweest
en het kan veel beter!
Het is maar zo kort, dus waarom niet volledig genieten?!

maya en tanja op de boot