dinsdag 26 juli 2011

succes

Met veel succes is het me gelukt mezelf uit te putten.
Ondanks de leukheid van de klussen, ondanks de fijne collega's, ondanks alle ervaring....
Ik kan en wil helemaal niets meer moeten en toch moet ik nog even wel een paar dingen
en die lijken wel onhaalbare bergtoppen.
Simpele dingen, als de was doen en op tijd droog hebben, alle spullen terug naar het atelier voor een bepaalde tijd, daarvoor nog even koffie drinken bij pap en mam, alle spullen uberhaupt naar beneden sjouwen........
NEE!!!!!!!!!!! IK WIL NIETS MEER!!!!!!!!

Ach, 1 brug te ver.

vrijdag 22 juli 2011

over liefde

Las net op de blog van Therese een tekst van Rumi, die iets bij mij van binnen aan het trillen brengt.

Zet alles op het spel als het om liefde gaat.
Anders kun je beter vertrekken.

En zo is het maar net....
Lijkt wel een beetje op mijn slogan van de afgelopen jaren
... leef en heb lief....
Er klinkt een" ga ervoor" in door, die past bij mij in deze periode.

zondag 17 juli 2011

druk

Slapen, eten, werken, autorijden, slapen volgen elkaar onafgebroken op en dat bijna zonder tijd voor even ontspannen.....
ahhhhhhh!
Ieder iets anders, gaat ten kosten van m'n kostbare slaapuren.
Moeilijke keuze, hoor.
Even theetje en lezen of 8 uur slapen...
Morgen gokken dat er geen files zijn en krap aan op tijd weg gaan, maar dan wel met stress in m'n buik en nog even langer blijven liggen of op m'n eigen bank een koffie verkeerd of relaxed de dag beginnen...
keuzes, keuzes, keuzes.

donderdag 14 juli 2011

borrelend

Ik voel me borrelend als champagne.
Zo gelukkig, dat ik het wel van de daken kan schreeuwen
en zin in....
tja alles.
Zin om me uit te breiden, groter te worden, rijker te worden, liefdevoller te zijn.
Zin om me te vullen met nieuwe kennis, nieuwe uitzichten, nieuwe gevoelens.
Ik voel me sterk.
Angst voor alles heeft plaats gemaakt voor nieuwsgierigheid naar ongebaande paden.
De behoefte om mezelf te beschermen is vervangen door vertrouwen dat dat gebeurd wat moet gebeuren en dat dat me (gaat) verrijken, zolang ik mijn hart maar open hou.
Dit is nieuw voor mij.
Het geeft me vleugels.
vroeg in de ochtend in casa pequena
nieuwe tekening


Wat is het leven toch mooi!!!!!

zondag 10 juli 2011

nog even...

Zo naar Amsterdam voor de een na laatste nightshoot.
Voel me vandaag een beetje zweverig, maar extra wortels de aarde in laten groeien met m'n "ochtend" meditatie...
Is raar, dat zelfs als je voldoende uren slaapt na een nacht werken, dat dat toch niet echt helpt.
Ach, ook vannacht gaat weer vanzelf voorbij.
Heb net zo'n chick-lit gelezen, staat me er toch een prachtige zin op de laatste bladzijde, namelijk

"We bouwen te veel muren en te weinig bruggen"
van Isaac Newton.

Dit gaat voor de komende tijd mijn mantra worden... bruggen bouwen....

Verder nu bezig in een heel mooi boek van Ann Brashares " Herinner mij".
Het gaat over een man die al zijn vorige levens nog kan herinneren en al zijn wijsheid en geleerde dingen mee kan nemen naar zijn volgende levens. Eigenlijk gaat het over een liefde door al die levens heen die niet echt van de grond komt, maar ik vind vooral de wijsheden over zielen, doodgaan en meerdere levens interessant. Ik heb al heel wat ezelsoren in het boek gemaakt.

Een oortje om mee af te sluiten

.... Wat herkennen we precies?
 De ziel is een raadselachtig iets.
Ik kan je wel vertellen dat wat mij betreft de ziel zich toont in ons gezicht en ons lichaam.
Bestudeer het gezicht van 1 persoon in het bijzonder.
Vraag je af wat je over deze persoon weet en als je jezelf openstelt zul je ontdekken dat dat nog heel veel is.
We schermen ons van nature af van de mensen om ons heen, dus wees gewaarschuwd.
Je kunt er erg geprikkeld door worden en je slecht op je gemak voelen als je goed kijkt. In ons leven vereenvoudigen we alles, dus als je je schild laat zakken, is de complexiteit uiterst verwarrend.....

woensdag 6 juli 2011

beetje chaotisch

Ik ben de laatste week steeds van alles kwijt.
Dingen, waarvan ik zeker weet dat ik het ergens bepaald heb neergelegd en dan ligt het er niet....
Gek word ik ervan!
Zo ook vandaag.
Ik ging naar de film.
Tas klaar, fietssleutel in het zijzakje....
Sta ik beneden, zit de fietssleutel niet op z'n plek...
Weer naar boven, had m'n tas leeggehaald, omdat ik erna wilde gaan dansen, dus waarschijnlijk sleutel met het leegmaken eruit gehaald, maar ook bij de ex- tastroep zat ie niet....HELP
Mama gebeld, niet dat die vanuit Leiderdorp iets kan doen, maar ben er achter gekomen dat het helpt met het terugvinden van iets om het gewoon tegen iemand hardop te zeggen.
Dus al bellend en heel gefrustreerd liep ik door het huis en waar lag m'n sleutel?
In de badkamerspiegel op het plankje.......Wat een rare plek!!!!!!
Wat betekent dit?
Mocht ik niet naar de film?
Ben ik m'n kracht tegen mezelf aan het inzetten?
Weet ik niet met m'n kracht om te gaan, "m niet in toom te houden en doet ie nu rare dingen met mijn realiteit?
Ben ik moe en chaotisch?
Wil ik te veel te snel?
Wie kan 't me zeggen.....